19.08.2009

"Balık Hafızası"

Aşırı nem elektronik cihazlara zarar verebilir ama şimdi bazı araştırmacılar, az miktarda suyun bilgisayar ve elektronikler için ultra-yoğun depolama sistemleri yapılmasına yardım edebileceğini gösterdiler.
Pensilvanya, Drexel, and Harvard Üniversitelerinde deneysel ve teorik çalışan bir takım nanoyapılardaki ferroelektriği kontrol etmenin ve dengeli hale getirmenin yeni ve şaşırtıcı şekilde etkin bir yolunu (yüzeylerine su parçacıkları uygulayarak) ileri sürdüler. Bilgiyi depolamak ve şifrelemek için açıp kapanan yerel çift kutupları olduğundan, ferroelektrikler teknolojik açıdan, birçok uygulamalar için önemli 'akıllı' malzemelerdir. Takımın çalışması Nano İlmi Dergisinin Nisan sayısında yayınlanmıştır.
Drexel Malzeme Bilimi ve Mühendisliğinde yardımcı deçent Jonathan Spanier, 'Bir kaç atomun içindeki tek bir telin bile kararlı ve değiştirilebilir çift kutup hafıza elemanı gibi davranabildiğini görmek şaşırtıcıdır.'
Spanier ve meslektaşları, bir metre genişliğinin yaklaşık 3 milyarda biri kadar olan oksit nanotellerinin hafıza parçalarını kısımlar halinde sağlamlaştırmak için suyu kullanmanın faydalarını başarılı bir şekilde göstermişlerdir.
Pensilvanya’da teorik fiziksel kimyada doktora öğrencisi olan Alexie Kolpak, 'Suyun oksitlere nasıl yapıştığı ile ilgileniyoruz' demiştir. "Bu tellerin durumlarını 'hatırlamasında' esas bileşenin su olması bizi özellikle heyecanlandırmıştır."
Harvard’dan Hongkun Park ve Pensilvanya’dan Andrew Rappe tarafından yönetilen bu çalışmada, araştırmacılar, oksit yüzeyleri tarafındaki moleküllerin varlığını doğrulamak ve nanoölçekli ferroelektriklikteki önemli rollerini detaylı olarak anlatmak için gerçekleştirilen hesaplama ve deneyler ve ferroelektriğin boyuta bağlılığını karakterize etmek için oksit nanotellerini teker teker incelemişlerdir. Anlamlı şekilde, bu sonuçlar, su parçacıkla veya diğer moleküllü ferroelektrik yüzeylerin önceden düşünülenden daha küçük yapılardaki
ferroelektrikliği kararlı hale getirebileceğini göstermektedir.
Bu nanotellerin yoğunluk düzenlemesi ve adreslenmesi için planlar geliştirilecek olmasına rağmen, bu tip bir yaklaşım 100.000 x 1012 bit/cm3’ den daha fazla bir depolama yoğunluğunu mümkün kılacaktır. Eğer bu hafıza yoğunluğu ticari olarak gerçekleştirilebilirse, nano iPod büyüklüğündeki bir cihaz 300.000 yıl hiç bir şarkıyı tekrarlamadan çalmaya yetecek kadar MP3 halinde müzik veya 10.000 yıl tekrarsız oynatabilecek kadar filmi DVD kalitesindeki video halinde tutabilecektir.
Bu çalışma, Ulusal Bilim Vakfı, Packard Vakfı, Dreyfus Vakfı, Donanma Araştırma Bürosu, Piezoelektrik Tasarım Merkezi ve Ordu Araştırma Bürosu tarafından desteklenmektedir.